Παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας, λες και τ' άδικο το ζούμε, μέσα από την κούνια μας...

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

ΕΛΕΥΘΕΡΗ η μάννα από χθες!



Από χθες τ’ απόγευμα Τετάρτη 14 Νοέμβρη 2007 και ώρα 6μ.μ. το βιβλίο «Γράμμα στη μάννα… με δύο ν» καθώς και τα πνευματικά δικαιώματά του, είναι «ΕΛΕΥΘΕΡΑ»!

Μαζί τους κι εγώ!

Κάποια προβλήματα προκύπτουν σ’ αυτή τη ζωή -μάλλον- γιατί πρέπει, γι’ αυτό και λύνονται μόνα τους, εκεί που εσύ βλέπεις αδιέξοδο…

Μάιο του 2006 βγήκε η τρίτη έκδοση αυτού του βιβλίου(τις προηγούμενες δύο τις έβγαλα μόνη μου) απ’ τις εκδόσεις ΚΑΛΥΔΩΝ, του κ. Λευτέρη Καπώνη, απ’ την Αθήνα και η συγκίνηση και η χαρά μου, τότε, ήταν μεγάλη. Την μάννα θα την μάθαιναν και πέρα απ’ τα δικά μου «χωρικά ύδατα» και την ευκαιρία της ζωής μου, μου την έδινε

αυτός ο άνθρωπος, Αυτός:

Συγγραφέας:

http://www.livanis.gr/ViewAuthors.aspx?ValueId=29704

Σεναριογράφος: http://www.senariografoi.gr/script.php?l=gr&p=membersDetails&member=27

Ήταν μεγάλη τύχη…

Αυτή η τύχη όμως, κράτησε πολύ λίγο, γιατί δεν είχα υπολογίσει ότι τα άλλα ταλέντα του κυρίου Λευτέρη (και είναι και πολλά!) θα του έκλεβαν χρόνο και τα βιβλία μου (όχι μόνο τα δικά μου, αλλά και άλλων νέων συγγραφέων) θα έμεναν στην αποθήκη…

Δεκαοχτώ ολόκληρους μήνες έκανε υπομονή η Μάννα, για να πάρει τα δώρα της (δωρεές στη μνήμη της, μέσω των βιβλίων - οι παλιότεροι ξέρουν), άλλο τόσους μήνες υπομονή έκανα κι εγώ.

Πονούσε πολύ…

Μέχρι χθες. Συναντηθήκαμε και μ’ ένα «χαρτί», χαμόγελα και ευχές, μας ελευθέρωσε!Ένας άνθρωπος της τέχνης, όπως είναι ο κύριος Λευτέρης, κλείνει τον εκδοτικό του οίκο και δε θα μπορούσε με τίποτα να πολτοποιήσει τα όνειρα, τις σκέψεις και τις ζωές τόσων ανθρώπων!

Ευχαριστώ από καρδιάς, κύριε Λευτέρη!Εύχομαι κάθε ευτυχία και επιτυχία στη ζωή σας και στην καριέρα σας!Κι αν με τις εκδόσεις δεν τα καταφέρατε όσο θα θέλατε, δεν πειράζει!«Πολλά καρπούζια σε μια μασχάλη… δε χωράνε!» Έτσι δεν λένε; Άλλωστε, εκδότες υπάρχουν τόσοι πολλοί! Από καλούς συγγραφείς και σεναριογράφους πάσχουμε.

Σύντομα τα υπόλοιπα βιβλία θα είναι στα χέρια μου. Έτσι το ‘θελε απ’ την αρχή η μάννα. Τα βιβλία της μόνο να χαρίζονται!Γιατί η μάννα με δύο ν, δεν υπήρξε, ούτε για να πουληθεί, ούτε για να αγοραστεί, αλλά για έναν άλλο ιερό σκοπό κι όπως φαίνεται, θα τον πετύχει φέτος!

Η περιπέτεια αυτού του βιβλίου είναι μεγάλη κι αν είμαι καλά, κάποτε θα την γράψω.
Ναι, εκείνο το βιβλίο, όπως και οποιοδήποτε άλλο καινούργιο.... θα «πουλιέται» και θα το βρίσκετε εύκολα.

Πλησιάζουν τα «δώρα» της και είμαι συγκινημένη με τις εξελίξεις.

Μερικές φορές η ζωή γράφει τα καλύτερα σενάρια!

Μπορεί τα υπόλοιπα προβλήματα με τις κορύνες κ.λ.π να συνεχίζονται, μα κέρδισα μια «μάχη» και πήρα δυνάμεις για τον «πόλεμο», αυτόν που λέγεται ζωή και επιβίωση.

http://katerinastamatioupap.blogspot.com/

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2007

ΑΠΕΡΓΙΑ



Ενώ τα κυκλάμινα στο Πήλιο είναι στο φόρτε τους, το κυκλάμινο Κατερίνα αποφάσισε να σωπάσει και να απεργήσει, ως βουβή διαμαρτυρία για το έγκλημα που γίνεται τον τελευταίο καιρό στο Βόλο με τις κορύνες.

Κάποιοι αποφάσισαν, χωρίς να ενημερώσουν και χωρίς να δώσουν χρόνο στους καταστηματάρχες να ρυθμίσουν τη ζωή τους.

Δεν τους ρώτησε κανείς πως θα ζήσουν.
Δεν τους ρώτησε κανείς αν έχουν παιδιά που σπουδάζουν.
Δεν τους ρώτησε κανείς αν έχουν δάνεια.
Δεν τους ρώτησε κανείς αν ακόμα και πριν τις κορύνες τα έβγαζαν πέρα οικονομικά.

Έτσι απλά, μια ωραία πρωία, λες και είχαν να κάνουν με πρόβατα, έβαλαν φράχτες που μας λένε:
«Απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση!»

Κλαίνε οι καταστηματάρχες που ήδη τους «έφραξαν» τον δρόμο της επιβίωσης. Τρέμουμε οι υπόλοιποι για την μέρα που ξημερώνει, περιμένοντας και ελπίζοντας να μη δούμε μπροστά μας τις κορύνες και τους πελάτες να μας χαιρετάνε βιαστικοί…

Δεν αντέχω άλλο το «ΘΑΝΑΤΟΣ» που αποφάσισαν μια ομάδα εκλεγμένων ανθρώπων. Δέχομαι τους λοιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς. Εκεί έχω να κάνω μ’ ένα Θεό, την επανάσταση της φύσης και την μοίρα μου. Δε μπορώ να κάνω κι αλλιώς. Το «αποφασίζωμεν και διατάσσωμεν» όμως από ανθρώπους, σε μια χώρα δημοκρατική, δε μπορώ να το δεχτώ.

Σιγά τη μεγάλη πόλη και το κυκλοφοριακό της! Λες και ζυγίζεται το να φτάσει κάποιος ένα δεκάλεπτο νωρίτερα σπίτι του, με το να καταστραφούν οικονομικά δεκάδες οικογένειες!
Ήδη κάποιοι κλαίνε. Σύντομα θα είμαστε πιο πολλοί.
Έτσι είναι οι λύσεις προβλημάτων;
Νοιάστηκε κανείς πως θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι; Βρήκαν άλλες λύσεις ώστε να μη βρεθούν τόσες οικογένειες στο δρόμο;

Προτείνω να ξηλωθούν όλες οι κορύνες και να βρεθούν άλλες λύσεις για το κυκλοφοριακό του Βόλου.
Ως τότε, μαράθηκα… και σιωπώ.
Δεν αντέχω αυτή την ανασφάλεια που προέκυψε στη ζωή μου, έτσι, ξαφνικά, γιατί κάποιοι έτσι εύκολα αποφάσισαν.

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2007

Κορύνες κατέλαβαν τον Βόλο!













Εδώ και μέρες ο Δήμος Βόλου αποφάσισε να "στολίσει" τους κεντρικούς δρόμους της πόλης μας με κορύνες. Άρχισαν απ' την αρχή της πόλης και σκοπεύουν να συνεχίσουν το "στόλισμα" και στο κέντρο και ακόμα παραπέρα!
Δεν ξέρω αν τις είχαν πολλές και δεν ήξεραν τι να τις κάνουν. Εκείνο που ξέρω είναι ότι πέρα για πέρα αντιαισθητικές και ότι οι πρώτοι καταστηματάρχες έκλεισαν τα μαγαζιά τους. Δεν μπορεί να σταματήσει στα καταστήματά τους ούτε ο ταχυδρόμος!
Εγώ που πήγα με το μηχανάκι για να φωτογραφίσω κινδύνεψα να με χτυπήσουν. Ένας τόσο στενός δρόμος, τρεις λουρίδες! Έλεος!
Εύχομαι ο Δήμος Βόλου να βρει άλλες λύσεις για το κυκλοφοριακό του Βόλου και να τις βγάλει το γρηγορότερο από κει!
Φυσικά οι καταστηματάρχες και οι πολίτες του Βόλου, δεν θα καθήσουν με σταυρωμένα τα χέρια! Ήδη τα έργα σταμάτησαν και αναμένονται εξελίξεις!

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2007

Έσχατο όριο!



Έρχομαι απ' την Νατέλα και τον Δημήτρη που ακόμα ψάχνουν τον Άλεξ!

Πρέπει να τους βοηθήσουμε όλοι μας!

http://natela-veria-gr.blogspot.com/

......................Εμείς και οι φίλοι μας θα συνεχίσουμε.

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΡΕΥΝΑ.

ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.

ΓΙ' ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΧΡΗΜΑΤΑ.

Φτάσαμε στο έσχατο όριο, να ζητήσουμε, μετά την ηθική, και την οικονομική βοήθεια, των απλών και τίμιων ανθρώπων.

Περιμέναμε πολύ και περιμέναμε μάταια τους άλλους δρόμους.

Ενας όμως δρόμος υπάρχει: η δική μας πρωτοβουλία, η δική μας έρευνα.Θα τον βαδίσουμε, κι' ας είναι στρωμένος με αγκάθια.

ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ, ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ.

ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥEUROBANK

0026. 0077. 17. 0200420177

Κουφό!



Που πήγε

το πτώμα;

Δευτέρα 13 Αυγούστου 2007

Κυριακή 12 Αυγούστου 2007

Τα όμορφα...
























Δεν ξέρω πως να πω στους ξένους επισκέπτες μου να επισκεφτούν τα όμορφα...

Θα τους παραπέμψω στην ΠΥΞΙΔΑ μου:

I do not know how I say in the foreigner visitors this blog, how they visit beautiful! I want to them to say I thank and they are robust and happy!
(Ελπίζω να τα "είπε" καλά η μετάφραση και να μη γελάνε!)

Σάββατο 11 Αυγούστου 2007

Πάτε στα όμορφα!

Κύριοι τουρίστες απ' τα εξωτερικά... στο κυκλάμινο να πάτε!
Εκεί θα βρείτε ομορφιές! Εδώ είναι τα παράπονα!

http://kyklaminovounou.blogspot.com/

Τι σου κάνει ένας μετρητής!
http://kyklaminovounou.blogspot.com/2007/08/blog-post_7402.html

Go to beautiful! Main tourists from the abroads... in kykla'mjno you go! There you will find beauties! Here they are the complaints!

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΚΔΟΤΗΣ!

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΚΔΟΤΗΣ, που:

Να στηρίζει τους συγγραφείς του

Να αγαπάει τα βιβλία

Να ασχολείται με την διακίνηση

Να μην απαιτεί παρουσιάσεις σε βιβλιοπωλεία, συνεντεύξεις και εμφανίσεις σε T.V κ.λ.π.

Να πληρώνει

Να εκδίδει με ψευδόνυμο

Να αντέχει αλήθειες

Να έχει καλούς δικηγόρους να στηρίζουν τα βιβλία του

Αυτά τα λίγα!

Υπάρχει κανείς;

Γίνεται;


Μεταξύ αστείου και σοβαρού...
αυτή η κολώνα που πολύ μου την σπάει, γίνεται να εξαφανιστεί από κει;
Ή θα πρέπει εγώ να μάθω να δουλεύω το φωτοσόπ;
Και μετά... τι θα δείχνω; Ψεύτικες θέες;

ΕΠΕΙΓΟΝ!

Ήταν επείγον και το παρέλαβα προχθές!
Απορώ: Τι περίμεναν ν' αλλάξει;
Αν χώρισα; Αν έκανα άλλο παιδί; Ή αν πέθανα και έπαιρνε άλλος την σύνταξη;
Πάντως για καλό του συνταξιούχο δεν μου μοιάζει!
Ακόμα ΖΩ κύριοι!
Πρώτοι θα το μαθαίνατε!
Καμιά αύξηση; Ή πρέπει να κάνω κι άλλα παιδάκια να πάρω σύνταξη πολύτεκνης;

Χρέος μου!





Είναι χρέος μου να δημοσιεύσω όλες τις απόψεις.

Θράσσος!





Τώρα που θα έχουμε δασοφύλακες ελπίζω να φροντίσουν και γι' αυτά!
Αφού υπάρχουν ασυνήδειτοι...

Παιδιά που δουλεύουν



Είναι διαφορετικό να σου τραγουδάει ένα αγοράκι με το μικρό του ακορντεόν στην παραλία "Σ' αγαπώ γιατί είσαι ωραία...",
διαφορετικά όταν το κοριτσάκι φορτωμένο με τις σακκούλες φρούτων προσπαθεί να σε πείσει να αγοράσεις, δουλεύοντας μέρα νύχτα, γιατί ο μπαμπάς το περιμένει στη στροφή με άλλα φρούτα....
διαφορετικά να βλέπεις ένα άρρωστο μωράκι να κοιμάται στο παζάρι...
διαφορετικά...
Τώρα που το γράφω, σκέφτομαι, ΚΑΜΙΑ η διαφορά!
Άραγε υπάρχει κάποιος που είναι υπέυθυνος για αυτά τα παιδιά;

Καλώδια απροστάτευτα


Εκεί γύρω... είδα κι αυτά τα καλώδια.
Εύχομαι να μην είναι επικίνδυνα για τα παιδιά που παίζουν!

Απότομες σκάλες και τσιμέντο





Αυτές τις σκάλες ποτέ δεν τις κατάλαβα! Κάθε φορά που πηγαίνω εκεί για μπάνιο κινδυνεύω να σκοτωθώ! Κι όχι μόνο εγώ. Προσπαθούν και μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι να τις κατέβουν μπερδεύοντας πόδια με χέρια!
Δεν κατάλαβα γιατί η κλήση τους έπρεπε να είναι προς τα μέσα κατεβαίνοντας και όχι προς τα έξω! Ήταν πιο εύκολο ή στοίχιζε φθηνότερα;
Κι εκείνο το τσιμέντο! Στο Πήλιο βρισκόμαστε! Λίγη πλάκα Πηλίου για την ηλιοθεραπεία, θα έδενε στο περιβάλλον!
Είναι κρίμα! Φαίνεται τόσο ωραίο το ηλιοβασίλεμα εκεί, γιατί το σκοτώνουμε;